huis

Vandaag kwam de meneer van het dak weer (we noemen hem inmiddels Karlsson (klik)). Niet alles is af, dus morgen komt hij wéér. En de makelaar is geweest, en de fotograaf. En de hulp. Ons huis is nog nooit zo schoon geweest, ook niet toen we het net hadden gekocht. J. en ik waren rond een uur een toeval nabij, de hulp was naar huis (de bovenverdieping was schoon) en we hadden nog anderhalf uur om de rest van het huis toonbaar te maken. Alle laden, kastjes en nog twee lege dozen zijn gevuld met alle losse dingen die we niet op de foto hoefden hebben. J. is met een natte theedoek de vuile kozijnen buiten nog snel gaan afnemen en ik trok kussens recht en legde de design-badspulletjes nog wat meer stylish verantwoord neer. En nu heb ik dus al moeten zoeken naar de televisiegids, pennen, mijn agenda, een speen van N., waxinelichtjes en de oplader van mijn mobiel (die ik heel handig in zo'n leuke wit-met-blauwe dekschaal had gelegd die wél op de foto mocht, maar die we normaal nooit gebruiken). Toen ik mijn agenda uit een kastje viste, viel de rest van de inhoud van het kastje op de grond. Maar goed, verder is het dus schoon en opgeruimd. Fijn hoor. Kwam er net achter dat de badkamerspulletjes door de fotograaf nonchalant op de overloop waren gelegd, want die horen niet op een foto. Maar de kussens lagen dan toch wel mooi recht!


Toen Karlsson, makelaar en fotograaf waren vertrokken waren we zo afgedraaid dat we eerst een half uur wezenloos op de bank hebben gezeten. De eerste stap is gezet, volgende week staat het huis op Funda. En nu moeten we bedenken waar we in hemelsnaam naar toe willen verhuizen.