dat je van heimwee je zó beroerd kan voelen. En dan alleen nog maar omdat je even met je kind in de wagen naar de winkels loopt. En twee verkoopsters treft die je niet laten uitpraten, een oud mevrouwtje een kwartier laten wachten omdat ze haar óók niet uit laten praten, en je dan vervolgens ook nog brutaal de winkel uitkijken. En tegen het oude vrouwtje zeggen dat ze het niet weten. Dat ze een rare vraag stelt. Ik wou dat ik die dames heel rustig en zelfverzekerd van repliek had gediend. En het mevrouwtje een arm had gegeven. Helaas.
Ik ben bijna kokhalzend naar huis gelopen. En heb thuis dus even heel hard gehuild. Ik wil hier weg, terug naar de bewoonde wereld. Of zou je daar ook zulke verkoopsters hebben? Misschien dat ik er dan beter tegen zou kunnen. Omdat ik me daar toch lekkerder voel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten