In mijn beleving is zaterdag altijd een bepaald soort dag. Eigenlijk hebben meerdere dagen zo'n eigen karakter, of kleur, of sfeer of hoe je dat ook noemt. Vroeger thuis was zaterdag altijd een leuke dag, mijn vader was dan de hele dag thuis, die werkte door de week gewoon. Stond door de week de radio overdag niet aan, op zaterdag hoorde ik de Dik Voormekaar show en LosVast met Jan Rietman. Het was bij uitstek de dag voor klussen als het snoeien van de heg en het opruimen van de schuur, en toen ik wat groter werd moest ik ook weleens sporten op zaterdag. We aten altijd makkelijk, meestal brood en misschien soep. Door de week alleen bruin brood, maar op zaterdag ook wit! We mochten vaak wat langer opblijven, en er kwam eigenlijk altijd wel iemand langs overdag, een tante ofzo. Ik vond de zaterdag altijd een fijne dag. Een ontspannen, fijne dag.
Inmiddels werk ik al jaren onregelmatig, dus sowieso om het weekeinde. Vandaag kwam ik vanmorgen uit de slaapdienst, en had ik dus de hele verdere dag vrij, vrij om te vieren dat het zaterdag is. J. en N. kwamen me ophalen. We hebben een fietsstoeltje gekocht, dus ik ga lekker fietsen met mijn manneke. Gingen koffiedrinken bij mijn ouders, deden wat boodschappen en kochten twee dikke zaterdagkranten. Eenmaal thuis heb ik even geslapen, gespeeld met N. die inmiddels kan kruipen en al papa's cd's van de plank trok. Bloemen in een vaas gezet, lekkere muziekjes gehoord. En nu op de bank, met koffie en koek, straks een fijne detective op tv. Ik hou van zaterdag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten