Hoekse Wafels

Een tijdje geleden kocht ik op Marktplaats een wafelijzer. Ik ben een sucker voor keukenspullen, maar ik wil eigenlijk niets meer kopen of in huis hebben dat ik niet echt nodig heb en regelmatig gebruik. En omdat het voor het wafelijzer echt er op of eronder werd, hij staat al zeker een half jaar ongebruikt in de kast, dacht ik afgelopen weekeinde maar weer eens een poging te wagen.

Maar wafels, wafels.... hier in de polder in Zuid Holland éten de mensen helemaal geen wafels! Ik kan me tenminste niet herinneren als kind ooit wafels te hebben gegeten. En later heus weleens, maar dan bij de oliebollenkraam ofzo, en die deed die wafels er waarschijnlijk toch een beetje bij. Als ik al weleens in België ben en daar dan ook nog een banket-achtig-iets eet, dan is het al gauw een éclair. Éclairs zijn namelijk het allerlekkerste dat er bestaat. Maar dat terzijde....terug naar de wafels.

Ik probeerde het al eerder. En dan werden ze een beetje zacht, of klef. Of ze gaarden maar niet en dan waren ze opeens toch zwart. Of het beslag bleef veel te dun, of het werd meer deeg. Of ik begon enthousiast aan iets en dan stond halverwege het recept ineens dat het beslag minstens vier uur moest rusten. Ik heb zeker twaalf verschillende recepten geprobeerd, en die waren het allemaal niet.
Ik was er klaar mee, en het ijzer stond al min of meer geparkeerd bij de drie dozen die vandaag richting Kringloopwinkel gingen. Eén poging nog. Een héél simpel recept, voor krokante wafels. Ik bakte er een stuk of twintig, en ze waren allemaal in no time op. En krokant. En lekker. Met jam, maar ook zonder. Dus.... heb je nog een wafelijzer staan? Probeer ze. Nee, maar echt.

Dit heb je nodig:
* 125 gram boter
* 1 zakje vanillesuiker
* 2 eieren
* 250 gram zelfrijzend bakmeel
* 185 gram suiker

En dit doe je er mee:
Smelt de boter. Klop de eieren, suiker en vanillesuiker tot een schuimig geheel. Roer er dan de gesmolten boter door. Doe er dan ook het zelfrijzend bakmeel bij en roer het nog eens goed door. Laat het beslag zo'n twee uur rusten. Bak er dan in het wafelijzer wafels van. Laat ze afkoelen op een taartrooster; zo worden ze niet slap.

Misschien overbodig om te zeggen dat ik het beslag (ik vond het meer deeg overigens) niet twee uur heb laten rusten. Ik heb de boel opgeruimd en afgewassen en toen ben ik gaan bakken, langer dan een half uur heeft dat niet geduurd. En ik vond ze wel erg zoet, dus een volgende keer doe ik er iets minder suiker in, en misschien iets van citroen. Maar ze waren heerlijk. En krokant. Ik weet niet of je ze lang kunt bewaren, maar dat geeft denk ik niet. Want ze zijn zo op.

recept van hier

Gelukkig nieuwjaar (mag nog wel toch?)

Hé hallo! Ik was er nog gewoon hoor. En voor u het vraagt; J., Kleine Puck en ons IsaLovisa óók nog. Gelukkig maar hè?!

De afgelopen tijd is er echter om ons heen nogal veel gaande. Op mijn werk wordt het steeds minder leuk. De laatste drie maanden van het jaar werkte ik toch weer 32 uur, omdat we anders de boel niet konden draaien. Niet fijn maar wel nodig. Puck en LovIsa gingen in die maanden ook drie dagdelen naar het KDV, en dat is behalve duur ook best wennen voor een plakmoeder. Inmiddels zit ik weer aan de 24 uur, maar het is nog maar de vraag voor hoe lang. De nachtdiensten gaan er uit, en hoe fijn ik het ook vind om niet meer 's nachts te werken, dit gaat natuurlijk wel consequenties hebben voor ons. Maar het meest vervelend is onze manager, die het voor elkaar krijgt iedereen onzeker te maken, te dreigen met overplaatsing en in haar eentje grote beslissingen neemt, zoals voornoemde nachtdienst-actie.
Iemand nog een leuke vacature? Hoeft niet per sé in de zorg. Ik kan ook typen en koken en schoonmaken en activiteiten begeleiden en worst verkopen en nog wel meer dingen. 

Verder overleed een van de zusjes van mijn moeder. Zij had hetzelfde, en haar ziekte verliep ook bijna identiek. Ondanks het verdriet was het ook goed dat ze kon gaan. Van de vier zussen is er nu nog maar één over. In maart krijgen mijn broer en ik een genetisch onderzoek.

Dan is er gelukkig ook nog leuk nieuws...! Mijn vader heeft een vriendin. Hij moet zelf nog aan het idee wennen, maar ze is een schat en wij zijn blij voor hem.
Over de financiën zal ik later een blogje schrijven, want die gaan redelijk maar niet alle doelen voor 2013 zijn behaald. Die moeten we dus maar bijstellen.
De kinderen groeien als kool, J. en ik zijn dit jaar tien jaar bij elkaar (dat vraagt toch wel om een bescheiden feestje?) en ik ga over twee weken een weekend naar Parijs. Niet met man en kinders, maar met een lief vriendinnetje die het wel aandurft om met mij in een piepklein appartementje zonder deur voor de wc te gaan zitten. Maar ook daarover later meer. Voor nu ga ik alle blogs die ik gemist heb bijlezen, en koffie drinken. O ja, het George Clooney-machien is niet meer. Hij bleef maar knipperen en vertikte het om koffie te zetten, dus we zijn weer terug bij de oude vertrouwde koffiezetter. Ook lekker, en scheelt weer geld! Jaja. Kan ik daar fijn franse koekjes van gaan eten.

deze ga ik állemaal proeven.