tuut-tuut, boing-boing....centjes verdienen

Ja hoor....hij kwam er weer aan: de belastingaangifte. Zó typisch joh, elk jaar roepen we in november al dat we de benodigde administratie bij elkaar gaan zoeken, zodat we meteen alles bij de hand hebben als we de aangifte kunnen gaan doen. En elk jaar gaat het weer grandioos mis.

Vorig jaar heb ik voor het eerst de aangifte laten doen door mensen van de vakbond. Dat kost niets, dus dat is al een goede besparing ten opzichte van de € 75,- die we kwijt waren aan het administratiekantoor die het voorheen deed. Het beviel best, dus zodra ik kon meldde ik ons weer aan. De eerste afspraak stond twee weken geleden al gepland, maar omdat we toen nog niet alles binnen hadden (ik miste nog een jaaropgave) moest ik die verzetten. Naar vanavond dus. Gisteravond heb ik in lichte paniek geprobeerd de afspraak nog een keer te verzetten, omdat we nóg niet alles leken te hebben, maar dat kon niet meer. Okee.... diep ademhalen en even doorzetten dan maar. Uiteindelijk dacht ik dat ik alles had, alleen de giften moesten nog bij elkaar worden opgeteld. De meeste mensen zullen waarschijnlijk elke maand gewoon een vast bedrag aan vaste goede doelen geven, maar wij (natuurlijk weer) niet, dus via internetbankieren heel 2012 doorgelopen, met een rekenmachine er bij. Dat moet vast handiger kunnen, maar ik weet niet hoe.
En toen ging J. naar het wijkcentrum waar de vakbondsleute al helemaal klaar zaten om onze geordende papieren in ontvangst te nemen. Hij belde binnen een half uur al op: of ik even online zijn jaaropgave kon bekijken. Tuurlijk, ik was wel net ons kleine meiske aan het voeden, maar wat gaf het. Een kwartier later nog een keer: of ik wist wat het verschil was tussen zijn vaste salaris en het salaris na aftrek van ouderschapsverlof? Eh...nee natuurlijk niet. Eind van het liedje is dat hij nog een keer terug moet, en we dus voor het zoveelste jaar op rij niet vóór 1 april de aangifte hebben gedaan. Hopelijk krijgen we wel weer iets terug, is altijd leuk, zo halverwege het jaar....

En dan hebben we de boetes nog. Mensen mensen, het ging zo goed! En toen bleek ik, half december, hoogzwanger en met een hoge bloeddruk, door het rode licht te hebben gereden. Ik durf het boetebedrag hier niet eens op te schrijven, dat kunt u fijn zelf hier bekijken. En J. deed ook zoiets, maar omdat hij niet hoogzwanger was en ook geen hoge bloeddruk had, kwam zijn bedrag iets lager uit. Maar van het totaalbedrag hadden we verdorie twee maanden boodschappen kunnen doen.

En dan een kleine update naar aanleiding van het vorige logje...ik heb gisteren twee van de meer dan honderd kookboeken verkocht! Ik heb de collectie maar eens kritisch bekeken en twee boeken van dezelfde auteur, die ik overigens heel leuk vind, en naar wie ik graag kijk, op MP gezet. Binnen tien minuten ontspon zich een ware biedingen-oorlog, en uiteindelijk heb ik ze samen verkocht voor € 30,- . Dat was natuurlijk erg leuk, maar natúúrlijk stonden er twee mooie espresso-kopjes op MP, van mijn favoriete servies..... en die heb ik dus gekocht. Voor € 27,50. Dus toch een leuke winst van een knaak, en twee kopjes *keel schraapt* .

Ja, het gaat echt lekker.  
Maar ze zijn wel mooi hè? 

espresso kopje Taika van Iittala

Nou ja, ik vind van wel.
En dan nu maar weer over tot de orde van de dag, proberen te besparen waar het kan en niet de moed verliezen. Enne, iemand nog op zoek naar een kookboek....?