vandaag, straks, over drie-en-een-half uur, moet ik examen doen. Rij-examen. 35 jaar en nog steeds geen rijbewijs, dat kan niet langer. Ik kan u het hele verhaal vertellen over het hoe en waarom, en misschien doe ik dat ook nog wel eens, maar niet nu. Ben namelijk op van de zenuwen en maak in elk woord drie tikfouten, waardoor ik héél lang over dit stukje zou doen als dat verhaal er nog bij moet.
Maar nu dus. Gierende zenuwen, maagpijn, buikpijn. Ik durf niets te eten uit angst dat het er weer uitkomt (eh...in sneltreinvaart dus...u snapt me wel). Ik moet wel iets eten anders word ik licht in mijn hoofd. Ik heb al een V.aldispert op, en neem er straks gewoon lekker nog een. Koffie lijkt me lekker, maar niet handig. Een banaan, helpt dat? Iets met kalium en dat je daar rustig van wordt? Ik zie wel. Heb al diverse 'kom op je kan het!" en "toitoitoi (wat betekent dat eigenlijk?)" sms-jes gekregen, J.'s vertrouwen in mij is onbegrensd en N. zit al anderhalf uur heel ontspannen op de grond te spelen met zijn nieuwe Rupsje Nooitgenoeg-water en zand speel set. Kijkt mij af en toe stralend aan en gooit maar weer eens met zijn schepje.
Manmanman wat een ellende. Het maakt me niet eens meer uit of ik zak of slaag, ik wou maar dat het een uur was, dan was het achter de rug.
Bah. Zucht.
Sorry voor het geklaag hoor, ben nogal slecht in examens. Hopelijk straks een positief bericht, en anders neem ik wel een OV-jaarkaart.
Duim maar voor me! Of bid, brand een kaarsje, denk, stuur positieve gedachten...alles is goed. En blijf vooral binnen tussen half twaalf en half een...
edit, vier uur: helaas. Gezakt. De examinator vond dat ik nóg duidelijker moest kijken (zeg maar je nek verdraaien) en minder snel moest opschuiven, invoegen en afslaan. Eerst alles netjes check-check-dubbelcheck. Nou ja. Volgende keer beter. Ga ik nu even zwelgen in zelfmedelijden. En bedankt voor het medeleven op afstand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten