O, o, o wat ben ik bewust bezig. En wat wordt dat voor die arme J., die maar met alles mee moet gaan wat zijn vrouw nu weer verzint. Door blogs, boeken en gebruiken van gezond verstand kom ik steeds verder met het besparen. Ik vind het nog wel moeilijk hoor, terwijl ik zit te lezen en te bedenken komen de meest rigoureuze plannen boven, maar in de praktijk....pffff.
Na een hele avond rekeningen doorspitten besloten maar twee dingen echt te kunnen opzeggen: de doorlopende reisverzekering en een van de goede doelen. Waarom betalen wij in hemelsnaam elke maand
veertien euro aan een reisverzekering? We gaan nooit op reis! Ja, twee weken in de zomervakantie. Die kon dus geschrapt. Vanmorgen gebeld en geregeld. We geven ook aan nogal wat goede doelen. Geen enorme bedragen, maar alles bij elkaar tikte het behoorlijk aan. Na wikken en wegen kon er één af. Toen ik daarover belde was de mevrouw aan de lijn zo begripvol en aardig, dat toen ze me vroeg of ik anders de helft wilde blijven doneren, ik meteen ja zei (zo'n softie ben ik nou). Nu ja, in plaats van honderdtwintig, zestig euro bespaard. Met de reisverzekering erbij scheelt het toch negentien euro in de maand. Ook viel op dat de telefoonrekening van J. de laatste maanden nogal was gestegen. Hij moet vanavond maar eens kijken hoe dat kan, en wat we er aan kunnen doen. Ik overweeg héél voorzichtig om mijn i.Phone met simOnly niet in te ruilen (en bijbetalen) voor de nieuwe, maar misschien terug te gaan naar een simpele telefoon die alleen kan bellen en sms-en. Maar ik ben héél blij met mijn smartphone, gebruik hem al drie jaar intensief....ik weet niet of ik dat wel kan (lees: wil) missen!
Verder vandaag bij de Lidl groenten gekocht (iets minder dan vier euro voor een grote zak Hollandse spinazie, een krop sla van eigen bodem, en cantharellen. Uit wit-Rusland....). Nu moet ik alleen nog bouillontabletten, want ik kom er net achter dat die op zijn. Ga ik straks maar lopend halen, met kleine Puck aan de hand. Of, en dat kan ook, we eten vanavond geen paddenstoelenrisotto maar spinazie met een gekookt ei, en morgen die risotto. Hoeven we vandaag niet meer naar buiten en neem ik die bouillon morgen wel mee als ik toch bij mijn vader op bezoek ga. Anderzijds.... rijd ik dan wel weer een stukje om met mijn auto, terwijl ze ze hier in het dorp ook hebben.
En dan is mijn shampoo bijna op. Ik gebruik nu S.ebastian shampoo en conditioner, vreselijk duur, achttien (ja u leest het goed) euro de fles. Ik heb het van mijn zakgeld betaald...drukte het in elk geval niet op het huishoudbudget! Verder gebruik ik alleen maar spullen van Weleda, maar daar vind ik de shampoo niet fijn van. Urtekram: ook niet. Iets organisch dat ik pas bij de drogist vond: ook niet. We wassen hier al een half jaar onze handen met overgebleven shampoo....! Bakpoeder: eh..... Ik heb een enorme bos dik, steil haar. Het is nu tamelijk kort, maar zeker met het warme weer van afgelopen tijd zou ik het liefst elke dag mijn haar even wassen. Nu zag ik dat bij de K.ruidvat de shampoo en douchespullen van dr. Kneipp in de aanbieding zijn. Is een stuk goedkoper dan mijn dure spul, niet op dieren getest en klinkt wel erg homeopathisch. Maar het zit nog steeds in plastic, en of het nou echt zo goed is? Kan er op het interwebs weinig over vinden. Twijfeltwijfel.
Op mijn werk gisteravond at ik het restje van het avondeten van de dag ervoor. Ik had echter zó veel gemaakt dat er nog steeds genoeg over is om het nog een keer te eten. J. vond het niet zo lekker, en eigenlijk komt het mij nu ook wel de neus uit. Invriezen heeft dan niet zo veel zin, want dan gaat het over een paar weken waarschijnlijk alsnog de kliko in. Dan nu maar weggooien? Toch opeten? Ik heb geprobeerd er creatief iets anders van te maken, maar wat kan je nu in vredesnaam nog maken van een pond gekookte rijst met tomatensaus, door en door gare stukjes courgette en vijf kleine, flauwe gehaktballetjes? Misschien die balletjes vanavond op tafel, als borrelhap...zet ik er een bakje chilisaus naast. Maar die rijst....?!
Besparen is keuzes maken, dat wist ik heus wel. Maar dat ik me steeds schuldig loop te voelen dat iets niet biologisch genoeg, niet lokaal genoeg, niet hergebruikt genoeg (of gewoon nieuw) of niet goedkoop genoeg is.... Ik geloof nooit dat dat de bedoeling is. En nou heb ik lekker voor ons kleine meisje een rompertje gekocht. Van een heel duur, organisch merk. Op Marktplaats. Inclusief verzendkosten was het twintig euro....de hele besparing van deze maand opgegaan aan een rompertje. Voorlopig maar niks meer kopen. En hopelijk volgende maand weer een klein beetje dichter bij de nieuwe badkamer...want dat moet wel echt. Voordat de buren weer lekkage hebben. Er ging al tweehonderd richting de spaarrekening, maar daar heb je misschien net een douchekop voor...Anyway, ik ga maar dapper door.
Geloof nooit dat die mensen zo recht in de leer zijn als ze op hun blogs doen geloven. Het lijkt me nogal vermoeiend om er constant mee bezig te zijn...
BeantwoordenVerwijderenHeb dat ook vaak met eten. Net te veel gemaakt, te veel om weg te gooien en te weinig voor een fatsoenlijke tweede keer. En geen trek in... Neem kippen, die weten er wel raad mee :D
nee? O..zei ze naïef. Ik las van de week over houten tandenborstels (en dat ging me wat ver) maar had wel groot respect voor diegene!
VerwijderenKippen, ja...heb ik aan gedacht. Maar ons voortuintje grenst aan gras met veel water, en het achtertuintje is betegeld. En klein. Arme kipjes. Ik ga maar rijstballetjes maken van het restje eten, als dat echt niet te vreten is gooi ik het alsnog weg, maar het recept leek me wel lekker.
Lastige afwegingen. Het hangt ook net van m'n bui af of ik fair trade koffie koop of gewoon lekker een goedkoop merk. Of ik kies voor verantwoord, of zwicht voor gemakzucht en goedkoop. Of ik die kleren met een gat erin wegpleur of repareer/recykleer. Ik zou gek worden als ik mezelf altijd aan m'n principes zou moeten houden. Maar ik word ook wel eens gek van mezelf als ik bij dit soort dingen steeds een innerlijke strijd moet voeren.
BeantwoordenVerwijderenIk vond het een lastige beslissing om mijn goede doelen stop te zetten, moest voor mezelf een boel argumenten bedenken. Wat superleuk was: van 1 goed doel kreeg ik, toen ik mijn donateurschap opzegde, een multiculti kookboek toegestuurd als dank voor de jaren steun. Kijk, zo hoort het. Trouwens, die andere helft van je goede doel kan je best alsnog opzeggen als je dat eigenlijk wilt, je bent ze niks verplicht.
tof dat je dat kookboek kreeg! (welk doel was het? ga ik het ook opzeggen...!) En je hebt gelijk, maar toch... kijk als je nou niet beter wéét, of niet kán omdat je geen geld hebt (mijn cliënten bijvoorbeeld, in de rotste wijk van de stad, met een uitkering en een laag IQ...tja, die kopen echt geen bio hoor)... Zucht.
Verwijderen