dinsdag 11 oktober 2011
da's geen kattenpis
ja, en toen had Bran op het speelkleed gekakt.
En dat hadden J. en ik niet meteen door. Kleine Puck wel. Dus toen ik hem met iets verdachts in zijn handjes zag, gilde ik meteen naar J. Al walgend (hij is niet zo goed met poep) trok hij het kleed weg en mieterde het meteen in de bijkeuken. Ik klemde Puck zo goed en zo kwaad als het kon zonder zelf onder de inmiddels flink uitgesmeerde poep te komen onder mijn arm, en zette hem pardoes onder de douche. Inmiddels was J. aan het spugen en kon ik mijn lachen niet meer inhouden. Gelukkig kon kleine Puck er ook wel om lachen. Ik geloof niet dat hij iets heeft binnengekregen.
Bran heeft inmiddels een schone bak, en een vermanende preek van J. gehad. Ik heb nog een half uur als een idioot gegiecheld.
O, en die foto? Da's gewoon hazelnootpasta hoor.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Oh, geweldig! Ik dacht echt dat het poep was. :)
BeantwoordenVerwijderenHahahaha jakkie :-)
BeantwoordenVerwijderenHa ha, ik trapte erin hoor!! Gatver......
BeantwoordenVerwijderenSorry dames, het was gelukkig maar pasta. Ik zou toch nooit een foto maken als dat kind poep in de mond heeft? Ik zou meteen zijn mond gaan spoelen! Hoop ik dan. Anders zou het wel erg zijn.
BeantwoordenVerwijderen