Oef. Zucht. Nounounounou zeg.
Afgelopen week leefden we tussen hoop en vrees, en gingen we vrijdag tóch ons geplande weekendje weg. Dat kon, omdat mijn moeder buiten levensgevaar was. Inmiddels zit ik op de bank, draait de wasmachine en ben ik zo moe dat ik niet meer op mijn benen kan staan. Maar we zijn weer thuis.
Mijn moeder bleek een overdosis medicijnen te hebben gehad. We wisten dat ze niet meer beter wordt, maar het lijkt er op dat ze toch nog een beetje tijd extra krijgt. Het is zwaar, al drie jaar. Maar ze ís er nog, we zijn er allemáál nog.
Ze mag waarschijnlijk deze week toch naar huis. En we gaan zoeken naar een hospice, maar hopelijk is het nog even niet nodig. Voorzichtig gaan we weer terug in het ritme van alle dag.
Vandaag geen foto van ons huis. Misschien morgen? In elk geval: welkom terug mam! Home Sweet Home!
Oef wat zwaar allemaal! Sterkte!
BeantwoordenVerwijderenHome sweet home X
Wat een zware week, maar wat fijn dat je moeder wat extra tijd gegund word. Heel veel sterkte toegewenst!
BeantwoordenVerwijderenJoh wat een akelige berichten allemaal!
BeantwoordenVerwijderenFijn dat het nu even rustig is.
Geniet van elkaar!