Memento Vivere

De hele week al denk ik aan dingen die ik wil onthouden, om 's avonds een logje over te schrijven. Tegelijkertijd gebeurt er zo veel, dat als we dan eindelijk elkaar op de bank tegenkomen aan het einde van de dag, ik eigenlijk geen zin meer heb om achter de computer te gaan zitten.

Wat gebeurde er dan zoal? Nou, ik werkte veel, en merkte dat het fijn werken is als ik weet dat Kleine Puck het naar zijn zin heeft. Hij ging twee middagen naar het KDV en we kregen hem moe, maar vrolijk en voldaan terug. Ik ging bij mijn ouders langs en werd heel gelukkig toen ik zag dat mijn moeder nog best even mee kan (dat bepaal ik niet, dat weet ik wel, maar toch). We gingen met het gezin naar Hilversum en daar speelde ik mee in een quiz, en dat was verrassend leuk! Ik gaf toe aan mijn vreemde-verslavingen en at vier bosjes radijs deze week. Ik vond de laatste beker Chunky Monkey ijs, verstopt onder een heleboel bekers Cookie Dough in de vriezer bij de Albert Heijn. Ik hoorde dat vriendin K. een spannende scharrel heeft. Ik ging met mijn broer naar de Milieustraat om drie zakken tuinafval te lozen, reed toen even langs de Kringloop en daar vond hij zijn gedroomde vitrinekast, en ik dit boek:


voor één euro! Ik vond een winterjas bij de HenM, afgeprijsd voor maar € 24,95. Geïnspireerd door haar zocht ik onze administratie eens flink uit, en komt er voor het einde van het jaar zo maar een aardig bedrag onze kant op. Kunnen we fijn de auto afbetalen! Gisteravond zat ik anderhalf uur helemaal alleen op de bank, man en kind sliepen al, en ik keek naar The Graham Norton Show. Daarna twee afleveringen Friends. We zaten een halve nacht op met een hoestend jongetje en hadden het toch nog gezellig. Ik moest heel erg lachen om Koefnoen en plaste bijna in mijn broek om Neonletters (citaat van de week: Het is geen angola, het is angora, kutje). Las twee boeken en werkte een ochtend in de tuin.

Toen ik vandaag aan het einde van de werkdag in de diesel-station van J. (rijdt lekker!) naar huis reed, zat ik opeens mee te zingen met Maroon 5. Ik was altijd een nogal linksig meisje, een alto, van de niet-commerciële muziek en zo. Maar wat een lekker liedje! Hè...wat een fijne week!