Drama in meerdere bedrijven

Nou dames en heren, vandaag is het zo ver. Eerder schreef ik al over moeilijke dingen op het werk, en vandaag...zou het wel eens tot een flinke uitbarsting kunnen komen.
Voor ons (J. en ik) is het sinds een maand of wat erg lastig om het werken en de zorg voor Linus te combineren. Omdat J. niet meer af en toe thuis kan werken schipperen we wat af, maar met hulp van fijne collega's gaat het nog steeds goed. En wat er nu mogelijk gebeuren gaat, biedt nog meer opties. Het is wel heel jammer dat het zo moet gaan, maar ja, de een zijn brood...bah. Maar toch.

Een korte samenvatting: men neme één nieuwe collega die wat achterdochtig is van aard, en vaak nogal negatief gestemd is. Eén collega die al negen jaar bij ons werkt die een cliënt dusdanig heeft benadeeld dat we bang zijn dat ze terugschiet in een psychose. Eén teammanager die vrijwel onzichtbaar is en voornamelijk lijkt te willen dat we het zelf gaan oplossen, diverse incidenten met collega's waarbij altijd de negatief gestemde nieuwe collega aanwezig is (en die dan schreeuwt alsof ze op de markt staat). En natuurlijk een groep cliënten met moeilijk verstaanbaar gedrag, een licht verstandelijke handicap en een een hele berg stoornissen.

Goed, de hoofdrolspelers zijn bekend. Nu de verhaallijn iets duidelijker neergezet:
Collega benadeeld cliënt. Cliënt raakt in de war. Andere collega springt er in en roept eerder genoemde collega ter verantwoording. Ruzie. (RRRRRuzie. Echt. Niet leuk meer.) Collega-die-fout-zat gaat vier weken op vakantie. Andere collega zoekt haar heil bij manager. Manager geeft niet thuis. Collega 1 komt terug van vakantie. Weer RRRRuzie. Hele team bemoeit zich er mee. Cliënt inmiddels paranoïde. Collega 1 meldt zich ziek. Andere cliënten boos op paranoïde cliënt: het is haar schuld. Collega 2 .....

enzovoort enzovoort enzovoort. Inmiddels zijn we drie maanden verder. En ik weet iets wat de rest niet weet. Vind ik niet fijn, maar is wel zo. En nu hebben we vanmiddag een teamvergadering. En ik ben bang dat ik vind dat ik ook maar eens iets moest gaan zeggen.
Pfff.
Krijg het er nu al benauwd van.

Duim maar voor me, en laten we hopen dat ik de vergadering heelhuids verlaten kan. En dat iedereen naar huis kan met een beter gevoel dan waar ze mee kwamen.
Later meer!

edit 19:28 uur: hij was er niet. Collega 1 was er niet! Nou ja. Mag nu ook wel gewoon wegblijven hoor. Zoek het maar uit, gooi maar in mijn pet. Loop naar de pomp. Kan de boom in. Weet ik veel wat. Sufferd.