Een keurig meisje

Nou, ik ben dus zwanger hè? Wij zijn in blijde verwachting. Heel erg. De meeste kwalen (niet vooruit te branden, overal in slaap vallen, overgeven op onverwachte momenten en zo humeurig als een stekelvarken) lijken voorbij. Af en toe nog wat ochtendmisselijkheid en soms ben ik wat draaierig, maar verder gaat het echt prima. Maarre... kijk, ik peop natuurlijk niet hè. Nee zeg, ik ben een keurig meisje, als ik naar de wc ga dan is dat hoogstens om te plassen. Daar kan ik u trouwens ook nog hele verhalen over vertellen, ik heb denk ik in mijn eentje de volledige kwartaalopbrengst van Moeders voor Moeders verdubbeld, echt waar, zo veel als ik moest plassen. Maar dat is nu gelukkig ook achter de rug, nee, hier gaat het écht prima.

Alleen dat niet peopen, dat begint nu toch ietwat bizarre vormen aan te nemen. De cliënten op mijn werk zeggen om de beurt dat 'Je het nu echt al goed begint te zien hè?!' Daarmee bedoelen ze dat ik een buik heb alsof ik al zeven maanden zwanger ben. In de hele zwangerschap van N. kwam ik elf kilo aan, die er na de keizersnee ook alle elf weer af waren. Zo'n buik heb ik nu weer, maar ik ben pas vier maanden! En dat is echt niet allemaal kind hoor, wat er in die buik zit. Het is vreselijk. Gisteren in beginnende paniek maar eens het internet afgestruind op zoek naar huismiddeltjes die werken. En naar de apotheek geweest voor een fles Lactulose.
Vanmorgen nam ik vóór het ontbijt een kiwi, en een glas lauwwarm water. Toen twee volkoren boterhammen met een ei, gebakken in roomboter. Een beker koffie, en een glas Roosvicee Laxo. En dan ook nog die Lactulose. En nou durf ik dus de deur niet uit. Planning is nooit zo mijn ding, maar vanmiddag komt er een vriendin op bezoek, en ik wilde eigenlijk met Kleine Puck naar de markt voor boodschappen. Maar ja. Stel je voor, sta je bij de kaasboer, gaat opeens je ontbijt werken. Dat kan natuurlijk niet, bij een keurig meisje.

Goed, weet u dat ook weer.
Meer tips zijn welkom. Fijne dag!

nee echt, keurig