mannen

Jaren geleden, ik was denk ik veertien, vond ik in de bibliotheek een boek met de geweldige titel "Onsterfelijke Mannen".  Het was een zogenaamd koffietafelboek, zo'n boek dat voornamelijk in de weg zou liggen als ik een koffietafel had gehad, maar er wel interessant uitziet en eigenlijk veel te groot is. Ik heb het misschien wel vijftig keer geleend, ik bleef het maar verlengen. In het boek staan foto's en beschrijvingen van mannelijke filmsterren, vanaf de stomme film tot aan de jaren tachtig (toen kwam het boek uit). Ik was weg van de foto's, met name die van heel erg in het begin. Verschrikkelijk gerétoucheerd, met lichtinval uit vreemde hoeken en heel veel vaseline en pancake. En toch zo mooi. Vond ik dan. 

Toen gingen mijn moeder en ik samen naar Utrecht, naar een verzamelbeurs. Ik weet nog steeds niet waarom precies, we verzamelden allebei niks, maar we gingen toch. En toen zag ik ineens dat boek staan. Mijn moeder kon er jaren later nog vertederd om lachen, kennelijk kreeg ik een vuurrood hoofd en stond ik al met gestrekte arm om het te pakken, toen een meneer me op de schouder tikte. "Niks zeggen hoor!" zei hij. Hij ging voor ons in gesprek met de verkoper. Hoeveel dat boek moest kosten? Wat, tien gulden? Mwah...wat zou hij zeggen van vijf? Na spannende minuten kreeg hij het voor zeven gulden. 

Hij gaf me het boek, ik gaf hem een verfrommeld briefje van vijf en twee warme guldens. Ik had hem wel kunnen zoenen. Voorin het boek stond met potlood 25,- geschreven. 

Jaren stond het hier in de kast. Na de verhuizing belandde het in de grote kast in de bijkeuken, omdat het niet in de boekenkast paste. Helaas bleek bij thuiskomst van de vakantie dat Flynn óók over de boeken heen geplast had. Ik heb er echt even om gehuild. En nu heb ik er toch weer een. Via Marktplaats, voor nog geen tien euro. Ik kijk het door en denk aan mijn moeder. En net als vroeger bedenk ik welke man ik het mooist vind, en welke foto. Ik geloof eigenlijk dat mijn smaak nogal veranderd is in de loop van de jaren... maar ik ben er wel erg blij mee!

Ramón Novarro