Teruggevonden kindergeluk

Vanmorgen was ik even in de Kringloopwinkel. Ik kocht er veertien boeken. Veertien! Voor €3,60! Het zijn allemaal pocketboekjes van De Vijf, die ik als kind stukgelezen heb. Toen ik ooit (ik denk dat ik veertien was) op de rommelmarkt stond met mijn moeder, heb ik al mijn eigen exemplaren verkocht. Ik heb er altijd spijt van gehad.

Ik meen me te herinneren dat ik altijd een beetje verliefd was op Julian (jullie hebben ze ook wel gelezen toch? Julian was de oudste, en altijd verstandig en sportief en eerlijk enzo. En blond, en daar houd ik helemaal niet van. Maar hij was wel lang geloof ik. En zonder acné. Maar ik vond zijn broer Dick, die donker haar had, altijd duidelijk minder leuk. Tja, kennelijk kan dat, als je twaalf bent.)

Ik weet nog dat die kinderen altijd zo ontzettend veel aten in die boeken. Tussen het mysteries oplossen, en schatten zoeken, en boeven vangen zaten ze constant aan tafel. Ik heb even De Vijf op trektocht er op na geslagen, allemachtig! Vruchtencake, 64 sandwiches met ham, kaas, spek en ei, havermout, honing, een kan met room, een schaal met spek en eieren, verse toast, jam, boter, koffie, nog meer sandwiches, vlees (wel van gisteren!), ham, tong, eieren, sla, bieten en uien, aardbeien met room, roomkaas, een rol beschuit, een grote cake, een grote ham, een zakje worst, koekjes, broodjes, chocolade, nog maar weer een fruitcake, biscuits en limonade. De gemberbier die ik met herinnerde heb ik nog niet terug gevonden, maar sjongejonge, ik krijg er wel trek van. Gelukkig is er nog paaschocola over.

Ga ik nu fijn het eerste deel lezen. N. slaapt, J. werkt nog, ik heb vast nog wel een half uurtje voor ik aan het eten moet beginnen. Gewoon maar worteltjes denk ik, met een visstickje.

Hebben jullie ook van die kinderboeken waar je met weemoed aan terugdenkt?




Eigenlijk maar een klein ventje, die Julian. Met zijn dunne beentjes!