En dan zit je dus de hele dag thuis, met je hersenschudding. 's Morgens gaat het nog best, en omdat J. vandaag ook thuis was, zocht ik maar weer eens wat dingen uit om weg te brengen naar de Kringloopwinkel. Ik kwam nogal wat tegen waar ik zonder bezwaar afstand van kan doen, en dan nog een stapel boeken die eigenlijk eerst op Marktplaats geprobeerd moeten worden. Als ze over twee weken nog niet zijn verkocht (en dat zou zo maar kunnen, ik heb ze er nog niet opgezet!) dan brengen we ze alsnog weg.
Er waren ook wel dingen die ik best kwijt wil, maar die ik toch niet wil vergeten. Dus daar ga ik maar foto's van maken. Vanaf vandaag af en toe een foto-monumentje voor een ding dat weg moet. Opdat ik niet vergeet!
Vandaag de eerste: de kangoeroe. Toen J. en ik elkaar net kenden, ging hij voor een paar dagen naar zijn ouders in Duitsland. Die waren daar toen op vakantie. Elk jaar gingen ze dan naar de lokale kermis, en elk jaar schoten ze dan bij de schietkraam een knuffelbeest bij elkaar. Dat bewuste jaar had J. zijn zinnen gezet op een knuffel voor mij. Wat won hij: een kangoeroe. Hij sms-te me nog met de vraag of ik van kangoeroes hield. Wist ik veel dat hij er een mee zou nemen! Eenmaal terug in Nederland kwam hij ietwat beteuterd met het ding aanzetten. Eén meter pluche, zo stijf gestopt dat de poten geen kant op konden bewegen. En op zo'n manier in elkaar gezet, dat hij niet bleef staan.
Acht jaar kennen J. en ik elkaar, en al die tijd heeft de kangoeroe hier op een stoeltje gehangen. Ik stofzuigde hem af en toe eens, en gaf hem dan een ietwat gemelijk klopje op zijn hoofd. Hij bleef me net zo brutaal aankijken als altijd. En nu staat hij in de Kringloopwinkel. Ik hoop maar dat iemand anders er wél blij mee is...!
J. was overigens blij dat het ding weg ging. Dus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten