Vandaag had ik het plan om een foto te maken van een mooi opgetuigde kerstboom. De woonkamer aangekleed in kerstsfeer, smaakvol doch gezellig.
U voelt hem al aankomen: helaas. Op de een of andere manier is kerst niet helemaal ons ding. Toen ik net op mezelf woonde heb ik wel een kerstboom gehad, maar sinds ik huis en haard deel met J. is het over met de kerstpret. Zijn ouders hebben jarenlang elke kerst drie (3!) kerstbomen gehad: één in de woonkamer, één in de serre en één in de eetkamer. Kennelijk heeft hem dat genoeg dennengeur voor een heel leven opgeleverd, want op de een of andere manier wil het nu niet meer zo lukken.
Het eerste jaar samen hadden we geen boom. Volgens J. was dat tegen zijn principes. Het jaar daarop had ik er, heel principieel, een met kluit, die na drie dagen al bijna kaal was en nog voor de kerst al weer op het balkon stond. Weer een jaar later ging ik één dag voor kerst nog op bomenjacht en kwam ik thuis met het allerzieligste, allergeknaktste boompje ooit.
Toen onze eerste kerst in dit huis. We hadden inmiddels twee katjes en durfden het eigenlijk niet aan. Terecht; zo bleek. De helft van de ballen en versieringen naar de mallemoer.
Twee jaar terug kregen we een boom van het werk van J. Eerst moesten we daarvoor naar een kerstmarkt, erwtensoep eten en glühwein drinken, en dan kerstpakket en boom ophalen. Het kreng was enorm: het paste bijna niet in de auto. De klep kon niet dicht en we reden naar huis in een sneeuwstorm met een meter kerstboom dat uit de auto stak. Eenmaal thuis kregen we hem met geen mogelijkheid recht in de standaard. Na anderhalf uur zagen, proberen, weer zagen, onderkoeld raken en nog steeds niet passend krijgen hebben we het ding in zijn geheel in de kliko gemieterd. Die kon toen natuurlijk ook niet meer dicht. Maar dat kon ons niks meer schelen.
Maar nu! De I.kea heeft een actie: een boom voor een euro. Natuurlijk zitten daar voorwaarden aan, maar ik wilde het wel weer proberen. Vandaag ging ik, in mijn kleine Altootje mét een Klein Puckje achterin naar de Ikea. Eenmaal daar bleek ik niet de enige te zijn. Drie uur later was ik thuis: met kind, boom en nog helemaal heel!
En het is een prachtexemplaar al zeg ik het zelf. De boom dan hè, kind uiteraard ook maar daar ging het even niet om. Hij valt alleen wel uit. Behoorlijk zelfs. En we hadden kennelijk de kerstversiering zo goed opgeborgen dat ik er niet meer bij kon. Dus nu hebben we een boom, met drie lullige snoertjes lichtjes (10 lampjes per snoer) en één slinger. Want daar kon ik wel bij. Maar hij staat.
Misschien volgende week een Home Sweet Home van een verantwoord kerst-huis! Maar dat zien we dan wel weer.
Home Sweet Home is een initiatief van Barbaramama. Hier kun je er meer over lezen, en bij anderen meekijken.
Das een mooie boom. En een leuk excuus om 19 euro stuk te slaan zonder het echt stuk te slaan bij de Kea!
BeantwoordenVerwijderenBij ons vermoedelijk dit jaar weer een klein (sterk) boompje, stijfvol met balletjes en 1 lichtjessnoer.
Moest erg lachen om hoe je het beschrijft. Weet je wat ook gek is? Dat mannen kerstbomen in je huis groter zijn dan in de winkel 0_o
;o)
BeantwoordenVerwijderenhaha! Ik heb deze uitgekozen op zijn lengte... man én boom! En die 19 euro komt altijd uit: voor een afwaskwast, of een plantje, of iets anders nuttigs....
BeantwoordenVerwijderenZo'n klein boompje is ook leuk, maar daar springen onze katten gegarandeerd bovenop.
God Jul!
Hmm ik ga donderdag... zouden ze dan nog een boompje hebben?? :-)
BeantwoordenVerwijderen@Sjaantje: het waren er zó veel, ik denk dat er vast nog wel een over is hoor. Het was wel héél druk...
BeantwoordenVerwijderen