Hoekse Wafels

Een tijdje geleden kocht ik op Marktplaats een wafelijzer. Ik ben een sucker voor keukenspullen, maar ik wil eigenlijk niets meer kopen of in huis hebben dat ik niet echt nodig heb en regelmatig gebruik. En omdat het voor het wafelijzer echt er op of eronder werd, hij staat al zeker een half jaar ongebruikt in de kast, dacht ik afgelopen weekeinde maar weer eens een poging te wagen.

Maar wafels, wafels.... hier in de polder in Zuid Holland éten de mensen helemaal geen wafels! Ik kan me tenminste niet herinneren als kind ooit wafels te hebben gegeten. En later heus weleens, maar dan bij de oliebollenkraam ofzo, en die deed die wafels er waarschijnlijk toch een beetje bij. Als ik al weleens in België ben en daar dan ook nog een banket-achtig-iets eet, dan is het al gauw een éclair. Éclairs zijn namelijk het allerlekkerste dat er bestaat. Maar dat terzijde....terug naar de wafels.

Ik probeerde het al eerder. En dan werden ze een beetje zacht, of klef. Of ze gaarden maar niet en dan waren ze opeens toch zwart. Of het beslag bleef veel te dun, of het werd meer deeg. Of ik begon enthousiast aan iets en dan stond halverwege het recept ineens dat het beslag minstens vier uur moest rusten. Ik heb zeker twaalf verschillende recepten geprobeerd, en die waren het allemaal niet.
Ik was er klaar mee, en het ijzer stond al min of meer geparkeerd bij de drie dozen die vandaag richting Kringloopwinkel gingen. Eén poging nog. Een héél simpel recept, voor krokante wafels. Ik bakte er een stuk of twintig, en ze waren allemaal in no time op. En krokant. En lekker. Met jam, maar ook zonder. Dus.... heb je nog een wafelijzer staan? Probeer ze. Nee, maar echt.

Dit heb je nodig:
* 125 gram boter
* 1 zakje vanillesuiker
* 2 eieren
* 250 gram zelfrijzend bakmeel
* 185 gram suiker

En dit doe je er mee:
Smelt de boter. Klop de eieren, suiker en vanillesuiker tot een schuimig geheel. Roer er dan de gesmolten boter door. Doe er dan ook het zelfrijzend bakmeel bij en roer het nog eens goed door. Laat het beslag zo'n twee uur rusten. Bak er dan in het wafelijzer wafels van. Laat ze afkoelen op een taartrooster; zo worden ze niet slap.

Misschien overbodig om te zeggen dat ik het beslag (ik vond het meer deeg overigens) niet twee uur heb laten rusten. Ik heb de boel opgeruimd en afgewassen en toen ben ik gaan bakken, langer dan een half uur heeft dat niet geduurd. En ik vond ze wel erg zoet, dus een volgende keer doe ik er iets minder suiker in, en misschien iets van citroen. Maar ze waren heerlijk. En krokant. Ik weet niet of je ze lang kunt bewaren, maar dat geeft denk ik niet. Want ze zijn zo op.

recept van hier

Gelukkig nieuwjaar (mag nog wel toch?)

Hé hallo! Ik was er nog gewoon hoor. En voor u het vraagt; J., Kleine Puck en ons IsaLovisa óók nog. Gelukkig maar hè?!

De afgelopen tijd is er echter om ons heen nogal veel gaande. Op mijn werk wordt het steeds minder leuk. De laatste drie maanden van het jaar werkte ik toch weer 32 uur, omdat we anders de boel niet konden draaien. Niet fijn maar wel nodig. Puck en LovIsa gingen in die maanden ook drie dagdelen naar het KDV, en dat is behalve duur ook best wennen voor een plakmoeder. Inmiddels zit ik weer aan de 24 uur, maar het is nog maar de vraag voor hoe lang. De nachtdiensten gaan er uit, en hoe fijn ik het ook vind om niet meer 's nachts te werken, dit gaat natuurlijk wel consequenties hebben voor ons. Maar het meest vervelend is onze manager, die het voor elkaar krijgt iedereen onzeker te maken, te dreigen met overplaatsing en in haar eentje grote beslissingen neemt, zoals voornoemde nachtdienst-actie.
Iemand nog een leuke vacature? Hoeft niet per sé in de zorg. Ik kan ook typen en koken en schoonmaken en activiteiten begeleiden en worst verkopen en nog wel meer dingen. 

Verder overleed een van de zusjes van mijn moeder. Zij had hetzelfde, en haar ziekte verliep ook bijna identiek. Ondanks het verdriet was het ook goed dat ze kon gaan. Van de vier zussen is er nu nog maar één over. In maart krijgen mijn broer en ik een genetisch onderzoek.

Dan is er gelukkig ook nog leuk nieuws...! Mijn vader heeft een vriendin. Hij moet zelf nog aan het idee wennen, maar ze is een schat en wij zijn blij voor hem.
Over de financiën zal ik later een blogje schrijven, want die gaan redelijk maar niet alle doelen voor 2013 zijn behaald. Die moeten we dus maar bijstellen.
De kinderen groeien als kool, J. en ik zijn dit jaar tien jaar bij elkaar (dat vraagt toch wel om een bescheiden feestje?) en ik ga over twee weken een weekend naar Parijs. Niet met man en kinders, maar met een lief vriendinnetje die het wel aandurft om met mij in een piepklein appartementje zonder deur voor de wc te gaan zitten. Maar ook daarover later meer. Voor nu ga ik alle blogs die ik gemist heb bijlezen, en koffie drinken. O ja, het George Clooney-machien is niet meer. Hij bleef maar knipperen en vertikte het om koffie te zetten, dus we zijn weer terug bij de oude vertrouwde koffiezetter. Ook lekker, en scheelt weer geld! Jaja. Kan ik daar fijn franse koekjes van gaan eten.

deze ga ik állemaal proeven.

Lekker dan

Wat geniet ik altijd van mooie blogs! Met mooie foto's en boeiende verhalen. Van mensen die wél naar de tentoonstellingen zijn geweest, die wél de bands hebben gezien, en die wel een moestuin kunnen onderhouden. En dan tussendoor ook nog de mooiste kinderkleertjes maken. En zelf brood bakken. En dan ook nog wat zon meepakken, en daar mooi over kunnen schrijven. Ik vind het heel ontspannend om aan het einde van een dag mee te kijken met de levens van anderen. Ik leer er van, doe ideeën op, moet vaak lachen en soms mee janken.

Deze week zou voor mij de week worden die ook van die mooie blogjes zou opleveren. Behalve mijn zwangerschapsverlof had ik dit jaar nog geen vakantie gehad, en eigenlijk was ik daar wel aan toe. Op het werk is pas geleden een hevig, bijna fataal incident geweest dat voor veel spanning zorgde onderling. Ik eindigde de week met spit, maar jongens, wat een dagen ging ik tegemoet!

Ik heb de hele week vrij, inclusief het weekeinde. Het weer zag er goed uit, ik zou maandag en dinsdag de hele dag met de kinderen thuis zijn. Het plan was om lekker naar buiten te gaan, een boswandeling te maken of naar de kinderboerderij. Op maandag waren de kinders en ik nog wat katterig van een kinderverjaardag op zondag, die heel gezellig was. Nu ja, dat geeft dan niet, we keken wat tv, ik las de weekendkrant en we kwamen de dag heel ontspannen door.
Dinsdag dan! Dat werd de dag van de buiten-actie! Helaas...IsaLovisa had wat ze geloof ik een regeldag noemen. Ze wilde alleen op schoot, huilde veel en wenste niet te slapen. Nu ja...ook niet erg. Dan maar een dagje op de bank. Kleine Puck haalde zijn auto's te voorschijn en bouwde een enorme garage van Duplo. Ik maakte stiekem plannen voor de volgende dag, want dan gingen de kinderen naar het KDV voor een hele dag. Normaal gaan ze maar twee halve dagen, maar J. heeft op woensdag altijd vrij en die gingen we deze week eens helemaal sámen doorbrengen! Kinderen om negen uur weg, en wij de tijd voor een museum, bioscoopbezoek, het uitzoeken van de administratie, een strandwandeling of gewoon de hele dag in bed liggen. Ik verheugde me er enorm op. Kennelijk iets te veel, want in de nacht van dinsdag op woensdag begon het gedonder. Buikpijn, hoofdpijn, misselijk. Al mijn gewrichten deden zeer en ik vermoedde een griep. Jakkes! Inderdaad lag ik de hele woensdag op bed. Alleen. Terwijl de kinders op het KDV waren, J. de was van de afgelopen week wegwerkte en in zijn eentje op de bank zat. 

En vandaag? Vandaag was ik weer alleen met de kinders. Ze waren lief, ontspannen en we hadden een fijne dag. Maar ik heb nog steeds griep, loop krom van de rugpijn en ik ben net gevallen en heb keihard mijn knie gestoten tegen de deurpost. Knie is nu dik en blauw.
De kindjes mogen morgenochtend nog naar het KDV, dierendag vieren. Ik heb eerlijk gezegd geen idee hoe ik ze uit bed, gewassen, aangekleed en in de auto krijg, maar als ik ze eenmaal daar heb dan denk ik dat ik maar eens naar het bos rijd, en ga zoeken naar een boom die het zonlicht mooi filtert. Daar maak ik dan een foto van, en daar schrijf ik een blogje bij. Over dat ik me koester in de laatste zonnestralen van dit jaar, dat ik zo geniet van de kruidige geuren van de herfst, en dat het zo heerlijk is om met de kinderen buiten te zijn en ze met blozende wangen te zien rondrennen tussen de bladerhopen (IsaLovisa kan nog niet lopen, maar dat terzijde). Dat is dan wel allemaal verzonnen, maar de realiteit is tenslotte ook niet alles. En laat dan nu het bier maar doorkomen.

soap

En ik zit weer met een dilemma. Want ik wil graag zo biologisch en natuurlijk en niet op dieren getest en  fosfaatvrij en gezond en parabeenvrij en zonder plastic dingetjes er in, en dan vooral voor de kindjes. Maar de centen zijn bijna op voor deze maand. En het W.eleda douchespul ook. IsaLovisa gaat in badje met een klein beetje W.eleda badspul, maar ook wel eens onder de douche. Kleine Puck gaat gewoon onder de douche, en zijn haartjes was ik ook met W.eleda spul. Nu ruiken zijn haartjes regelmatig naar natte hond als hij net uit de douche komt, en niemand kan me vertellen hoe dat komt, ook de kapper niet, en ook de dokter niet. Als ik grote-mensen-shampoo gebruik dan heeft hij er geen last van. Maar goed. De W.eleda is nu dus op, en dat kost zo maar zeven of acht euro per tube. En ik zag dat de K.neipp-draken-kindermeuk in de aanbieding is, heb ik twee flessen voor vijf euro. En als ik daar op ga Googlen krijg ik allemaal juichende reacties, maar die gaan bijna allemaal over dat het zo leuk verpakt is en dat het zo lekker ruikt, maar niet of je er een zacht velletje van krijgt. De info van meneer K.neipp himself gaat vooral over dat het zo natuurlijk is en zonder parabenen, maar er zit wel sls in. Ik weet wel niet zo goed wat dat is, maar ik geloof niet dat dat heul gezond is... Wat te doen? En zou je van zo'n blok olijfolie-zeep ook niet een soort wasgel kunnen maken? Ik vind zo'n blok helemaal niet handig, het is net te groot, het wordt een beetje zacht en viezig en als je het op de wastafel legt dan blijft het zo zompig aan de onderkant. Hmpf. Misschien moet ik nu de centen maar even voor laten gaan dan: drakenshampoo it is. En dan ga ik me later wel verdiepen in het raspen van olijfolie zeep. Tenzij er mensen zijn met goede tips?

deze?

of toch deze?

Sparen

We zitten een beetje in een dipje hier, financieel gezien. Het één dag minder werken betekent natuurlijk ook minder inkomen, en hoewel we het heus nog redden, is het spaargeld echt wel gereduceerd tot het allerminiemste minimum en moeten we nog elf dagen doen met het laatste restje op de rekening. En dat zou zo maar heel erg lastig kunnen worden... J. zag dat de bio-luiers in de aanbieding waren en heeft lekker ingeslagen. Hebben we misschien honger, we zitten wel droog!

Hopelijk gaat het komende maand iets beter. We willen 2014 beginnen zonder creditcard, of in elk geval willen we van de card die we nu hebben, af. En ik zou graag de door mijn vader betaalde badkamer terug willen betalen volgend jaar (nog € 4000,- te gaan) en een paar extra stortingen op de hypotheek zou ook fijn zijn. En dan is er nog mijn studieschuld. En eigenlijk zou ik ook wel, al is het maar kort, op vakantie willen. Voor mijn part in een tent op de Veluwe, als we maar even weg kunnen volgend jaar. Kortom, spaardoelen genoeg! Maar voorlopig komen we maar net rond elke maand, en moet de spaarrekening toch wel iets voller voor we kunnen gaan afbetalen. Zucht. Ik haal er iedere keer zeker de helft weer af van wat we die maand gespaard hebben.

Gelukkig zijn heel veel fijne dingen gratis. Vorige week waren we op het strand, kleine Puck vond de zee echt De Bom. Lovisa heeft een aantal flinke happen zand genomen, maar ach, dat schuurt de maag.

foto door haar

ballen

Mijn moeder was een vrouw met ballen. Of, nou ja, een stoer wijf. Draaide haar hand niet om voor het schilderen van de woonkamer, tilde gerust een zware kast een andere kamer in als haar dat beter uit kwam, haalde de boodschappen op de fiets (elke vrijdag, twee keer heen en weer naar de goedkope supermarkt in de stad, met volle fietstassen want ze hadden toen geen auto) en liep ooit eens onvoorbereid vijftig kilometer voor een goed doel. Klom op het dak om een moeilijk bereikbaar raam te kunnen wassen, zorgde voor een schoon en gezellig (t)huis, onderhield de sociale contacten van haar en mijn vader en voedde tussendoor mijn auti broer en mij op. Ze knipte de heg (zo'n twintig meter liguster van twee meter hoog) met een gewone heggenschaar in een ochtendje

en werkte veel in de tuin. Ze schilderde graag en hield niet van koken, maar ze deed het wel. Ze heeft kilometers gehaakt voor de arme kindertjes in Roemenië. Ze zorgde voor mijn oma en oudtantes (haar schoonfamilie) en had, als oudste van acht kinderen met een ernstig zieke moeder, haar broertjes en zusjes eigenlijk ook al opgevoed. Ze werkte vanaf haar twaalfde, want ze kon wel naar de HBS maar ze moest gaan werken, want haar inkomen was thuis hard nodig. Ze stopte pas met werken toen mijn broer geboren werd. Ik ken haar niet anders dan druk, maar met alle tijd voor ons.

Ik heb een auto (J. óók). En een mama-fiets, en een HBO diploma. En twee hele zoete kindertjes, waar nooit iets mee is  *ongeverfd hout zoekt*. En een man die elke woensdag ouderschapsverlof heeft, een soepele werkgever, een supermarkt die desnoods aan huis bezorgd, biologische wegwerpluiers, een klein tuintje met voor de helft tegels, en ik vind koken wél leuk.

En ik bén me toch moe! Hoe deed zij dat?!

ja, dat was wel heel fijn

Met twee ukken naar de bibliotheek. Het was gezellig en leuk. Kleine Puck heeft minstens tien boeken gelezen, en zijn zusje er twee opgegeten. We gaan gauw weer!

ga maar koffie drinken hoor, wij lezen nog even

zou dat nou kosten, al die lampen? wel leuk vind ik