van drukke mensen, de dingen die voorbij gaan

Zo, daar was ik weer. Ik hoop niet dat u al die tijd uw adem heeft ingehouden, want het duurde wel lang hè? Kennelijk had ik een blogvakantie. Maar dan ook alleen van bloggen hoor, want in het echte leven (u snapt me wel) is het nog geen moment saai geweest. Wat zeg ik, ik geloof dat ik nu, as we speak, voor het eerst sinds de laatste blogpost langer dan vijf minuten op den bips zit. En dat ik dan meteen een blogje ga schrijven is eigenlijk wel raar, maar goed. Vorige week kreeg ik zelfs een bezorgd mailtje van haar (lief!), en toen bedacht ik dat de vakantie nu wel lang genoeg geduurd had.

Wat hebben we dan eigenlijk gedaan de afgelopen maanden? Best veel. Na wat gezeur met mijn manager werk ik dan nu eindelijk echt 24 uur in plaats van 32, en dat is een hele opluchting. Ik moet er nog wel aan wennen, en ik zie nu ook pas dat het huis hier en daar een grauwsluier heeft gekregen. Maar eens flink aan het poetsen dan! Verder ging de achtertuin op de schop (is nog werk in uitvoering), hebben we een kast gedoehetzelfd in de bijkeuken, is schoon-oma overleden, moest het huis leeg worden geruimd, was er in de vriendenkring genoeg te doen, had ik een week of wat diarree (fijn), gingen we een dagje naar Pampus en ging J. aan de Ritalin. Dat laatste niet zo maar, het was een hele stap, maar voorlopig lijkt het heel goed te werken. De kinders tieren welig, net als het onkruid, en al met al hebben we het goed met zijn vieren. De borstvoeding is wel over, na vijf maanden vond mijn Isa-Lovisa het welletjes en hield het er ook meteen mee op. Na drie dagen tobben met kolven op het werk, warm douchen, massages en borstvoedingsthee (en anijs. Heel veel anijs. Ik kan geen muisjes meer zien) kwam er geen druppel melk meer tevoorschijn. Ik heb me er maar bij neergelegd, en meisje doet het nu prima op biologische opvolgmelk en fruit. Ze rolt en brabbelt en stopt alles in haar mond, kan nog niet zelf zitten maar al wel staan en kijkt bijzonder serieus de wereld in. Ze heeft overigens de mooiste lach die je ooit hebt gezien, maar ze is er zuinig mee!
Kleine Puck is inmiddels bijna jarig en al zo gróót...! Hij klimt elke avond in de vensterbank van zijn kamertje en staat dan de hele buurt in de gaten te houden. Hij kukelde net uit zijn bed (wilde graag een pleister ook al had hij geen bloed) en ligt nu hopelijk te slapen. Volgend jaar moet hij naar school (slik).

meisje in de tuin

Verder gaan we maar weer eens orde op zaken stellen met de financiën, want daar gaat het niet zo erg lekker mee. De wasmachine was kapot en moest vervangen worden, en door een miscommunicatie tussen mij en de SVB moest ik € 728,- terugstorten. Ik kon aantonen dat het een foutje was van mijn kant, maar hé, wat kan hen dat schelen! Ze denken nu waarschijnlijk dat ik een PGB-fraudeur ben, in de vier jaar dat ik mijn broer begeleid, is het al tien keer misgegaan met het berekenen van het salaris. Echt leuk -not. Maar voorlopig staan er al weer twee dozen klaar voor Kringloop en dvd-inneem-winkel, en staan er weer wat spullen op MP. Wie weet levert dat ook nog wat op. En morgen ga ik verder met opruimen. Ga ik nu een drankje inschenken, want als je dan een keer kunt zitten...!