Nou dacht u bij het lezen van de kop boven dit stukje mogelijk dat ik ietwat in de war ben. Nu zou dat, gezien de gebeurtenissen van vandaag, niet eens zo gek zijn, maar nee, ik ben het toch niet. En ik weet heus wel dat het vrijdag de 3e is. Maar het zo zomaar toch de 13e kunnen zijn.
Kijk bijvoorbeeld eens naar de volgende foto:
Het lijkt wel een drol hè? Maar dat is het niet hoor, bent u gek. Nee, die donkere putjes in de sneeuw ernaast, links, dát zijn drollen! Maar wat is dan die bolus? Nou, dat is een slaapzak. Sterker nog, dat is Mijn Slaapzak. De slaapzak die ik al mijn hele leven ken, die mijn moeder speciaal voor mij opnieuw gevoerd heeft, die mee is geweest naar alle festivals en op alle vakanties (en er dus ook bij was toen ik J. leerde kennen). Die slaapzak. Die in de box van Kleine Puck lag, vierdubbel gevouwen, als tijdelijk boxkleed nu de andere in de wasmachine zitten. En waar Bran dus op heeft gekakt. Vanmorgen.
Ik heb hem meteen in de tuin gemikt. De slaapzak dus. Lijkt me fijn voor tegen bacteriën enzo.
Nou, en toen hè, toen zag iets toch zoiets geks op de eettafel. Op de tafel van teakhout, van meer dan twee-en-een-halve meter, die in onze woonkamer staat, die we als cadeau van mijn schoonouders kregen omdat wij hem te duur vonden. Die intensief gebruikt wordt als eet-, speel-, knutsel-, lees- en incidenteel nog andere dingen tafel. Daar had namelijk Bran op geplast. Na even in dubio te hebben gestaan of ik zou janken of zou vloeken, koos ik voor optie drie: de
Want die bevat een
Ja ja, een biologisch versterkt enzymencomplex! Ik weet eigenlijk niet wat dat is, maar ik las op internet eens dat B.iotex heel goed werkt tegen kattenpies, dus waarom niet.
Ik jaagde de poezen maar even op de kast (of is het joeg? Ik joeg?). Zie je Bran schuldbewust wegkijken? En Flynn ook een beetje?
Kleine Puck keek ook een beetje dubieus. Maar dat zou ook kunnen vanwege het ontbreken van een boxkleed.
Verder gingen we nog even boodschappen doen, maar toen ging het lampje van de benzine aan. Toen ik net in de tunnel reed. En even later ging er ook nog ergens iets piepen. Dus toen moest ik echt heel snel gaan tanken. En toen stond ik bij het tankstation, zo'n zelftank-iets, dat je bij zo'n automaat moet betalen, en toen had ik mijn portemonnee niet bij me. In gedachten zag ik hem op de tafel (ja, die) liggen... Toen mijn vader maar gebeld, die kwam me redden.
En kleine Puck heeft een heel nieuw pak billendoekjes geopend en leeggetrokken. En nu hebben we dus ook nog geen boodschappen gedaan, en het sneeuwt. Heel hard.
Weet u, ik hou best van sneeuw. En van mijn poezen, en van mijn jongetje. Maar ik geloof dat J. maar gauw naar huis moet komen, dan kan ik naar bed. Beginnen aan een winterslaap.
O, en het was geen protest vanwege een overvolle kattenbak. Ik heb het ding uiteraard meteen schoongemaakt, maar om nou voor twee drollen al protestacties te starten...!
)
