In het voorjaar van 2009 gingen J. en ik voor het eerst echt op vakantie. Samen, niet naar een festival, met vrienden, of voor een weekeinde in een huisje, nee, écht. Voor twee hele weken. Het was een vreemde vakantie, we hadden net gehoord dat mijn moeder ongeneeslijk ziek was en we wilden graag een kindje, en dat lukte niet. Het licht in Normandië drukte mijn stemming nog meer; van dat harde licht, afgewisseld met bewolkte luchten. Het regende ook veel. Ik stikte van de heimwee en zat elke avond stiekem te janken in het antieke bed van de gehuurde gîte.
Vandaag vonden we toevallig twee cd's met foto's terug. Nu ik ze weer zie, drie jaar later, krijg ik er een ander gevoel bij. Mijn moeder is er nog, N. is geboren. Misschien moeten we ooit nog eens terug?
op de binnenplaats van het kasteel van Caen
vrijheidsboom in Bayeux
ochtend uitzicht achtertuin van de gîte
Omaha Beach
in de verte Mont St.Michel
in de Mont St.Michel
kerk
(ha! weet u hoeveel kerken er zijn in Normandië?
En hoeveel wij er toen van binnen hebben gezien? pfff)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten