Zo maar wat

Na een druk maar gezellig weekeinde met een brunch én een gourmetavondje, gingen we maar eens niet naar de meubelboulevard. Sowieso niet omdat we daar niet zo van houden, maar ook omdat we nog steeds niets kopen wat niet strikt noodzakelijk is. Dat gaat overigens heel goed, de verleidingen zijn prima te weerstaan. Alleen in de supermarkt trap ik nog wel eens in een leuke aanbieding, dus voordat ik naar de kassa ga loop ik nog even een rondje om eventuele onnodige boodschappen terug te leggen. Met name afgeprijsd biologisch vlees neem ik vaak mee, omdat ik altijd een beetje zielig vind om te laten liggen. Zitten we op zaterdag zomaar opeens biefstuk te eten omdat ik niet wil dat het wordt weggegooid...doen we dus niet meer!
Verder ging ik helemaal de deur niet uit, vandaag ook niet. Ik heb zelfs Kleine Puck thuisgehouden van het kdv. Hij zou eigenlijk vanochtend gaan, maar ik durfde de auto niet in. Tenminste, eh, ik durfde niet langer dan vijf minuten uit de buurt van de wc te zijn. Ik zal u de details besparen, maar kennelijk heerst het. Daar troost ik me dan maar mee....

Evengoed hadden we een fijne dag, de kindjes en ik. Hier het uitzicht vanaf de eettafel, waaraan ik zat met thee en de krant. De zon scheen en Puck was druk in de weer met auto's en zo.

Ik heb een hoop kinderkleertjes uitgezocht, wat was weggewerkt, de keuken gepoetst. Boven is alles weer aan kant, ik heb wat administratie gedaan (mijn auto is nu ook echt van mij. MIJN auto! niet meer nog een klein beetje van de financierder, neenee, van mij! hoera!) en verder dus op de bank gezeten, of aan tafel. Of op de wc.

Kleine Lovisa kon er wel om lachen! Ze is zo lief, ons meisje. Zo'n makkelijk kindje ook weer, net als haar grote broer.

 

En morgen is J. lekker de hele dag thuis, schijnt de zon waarschijnlijk weer en kunnen we hopelijk naar buiten. De buitenboel kan wel een flinke schrobbeurt gebruiken, dus misschien ga ik me daar maar aan wagen. En ook wordt eindelijk de belastingaangifte gedaan...spannend!